Hoe het wietexperiment verdere verdeling zaait in de cannabisindustrie

- Advertentie -

Het Experiment gesloten coffeeshopketen is nog maar nauwelijks uit de startblokken of het zaait al verdeeldheid. Op een schaal waarvan je je af kunt vragen of het ook allemaal zo bedoeld was bij de bedenking ervan.

Al voor de wietproef was begonnen, was er al verdeeldheid

Want zij die al langer in de branche meedraaien, kunnen beamen dat er sinds mensenheugenis initiatieven zijn geweest om de Nederlandse cannabisindustrie (en dan met name de coffeeshops) te verenigen. Toch blijven we twee grote coffeeshopbonden hebben in de vorm van de BCD en de PCN. En zijn er nog talloze initiatieven, zoals de stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (waar ik zelf secretaris van ben) en het Cannabinoïden Adviesbureau Nederland om er nog maar twee te noemen die net zoals de bonden zelf ook lobbyen.

Het bleek veel makkelijker dan iedereen achter één organisatie te krijgen

Niet dat dat zo erg is per se, denk ik. De situatie doet me namelijk denken aan uitspraken van de Amerikaanse cannabis activist Chris Conrad. Ik denk dat het mijn collega Derrick Bergman moet geweest zijn die het vertelde. Chris had namelijk in 1989 in Californië het voortschrijdend inzicht om niet te proberen iedereen te verenigen, maar in de plaats daarvan startte hij verschillende organisaties.

Hij richtte in 1989 de Business Alliance for Commerce in Hemp, de Family Council on Drug Awareness en de American Hemp Council op. Daarmee konden ze beter hun punt maken en met succes: in 1996 legaliseerde Californië medicinale cannabis. Sinds 1 januari 2018 is in Californië wiet helemaal legaal.

Het bleek veel makkelijker dan iedereen achter één organisatie te krijgen en voor een overheid is het veelzeggend dat er juist meerdere belangenbehartigings groeperingen zijn.

I-criterium (wietpas), schaarse vergunningen en nu het Experiment gesloten coffeeshopketen

Die situatie kennen we dus ook in Nederland, alleen heeft het aanstaande wietexperiment alles nog meer verdeeld gemaakt.

Ineens zijn er talloze mensen met belangen in het wietexperiment

Ineens zijn er talloze mensen met belangen in het wietexperiment, dan wel als coffeeshopondernemer, onderdeel van een teler of zelfs beiden. Daar tegenover staan de mensen die er geen belang in hebben.

Het doet denken aan de invoering van het ingezetenen criterium (i-criterium of ook wel de ‘wietpas’ genoemd) in het zuiden van het land. Boven de rivieren werd er nauwelijks zorgen om gemaakt, want het trof immers niet de ondernemers (inmiddels is het op veel plekken in het zuiden afgeschaft, en word er juist in Amsterdam over gepraat).

Datzelfde geldt voor de schaarse vergunningen, wat er zelfs toe heeft geleid dat een coffeeshop in Zwolle de handdoek in de ring heeft gegooid.

Verdeeldheid was er dus al voor de wietproef is gestart.

Kunnen en moeten we er iets aan doen?

Of we er iets aan kunnen doen, of er überhaupt iets aan moeten doen is de olifant in de kamer. Ik weet bijvoorbeeld dat August de Loor bezig is met een initiatief en er op de achtergrond altijd over gesproken wordt.

Dat een wietexperiment een extra dimensie heeft die verdeeldheid heet, had Madeleine van Toorenburg (CDA) nooit kunnen bedenken toen ze met Vera Bergkamp (D66) er niet uitkwam en op advies van Halbe Zijlstra (VVD) dan maar met een experiment kwam.

Maar laten we elkaar vooral niet de tent uitvechten, want dat is precies wat onze tegenstanders willen.

- Advertentie -