Eerder deze week op 17 juni, op de 50e verjaardag van het moment waarop president Richard Nixon de War on Drugs verklaarde, introduceerden vertegenwoordigers Bonnie Watson Coleman (D-NJ) en Cori Bush (D-MO) de Drug Policy Reform Act (DPRA), na de onthulling van het wetsvoorstel op dinsdag 15 juni samen met de Drug Policy Alliance, die een strategische partner is geweest bij de ontwikkeling van de wetgeving.
Het wetsvoorstel zou een einde maken aan strafrechtelijke sancties voor drugsbezit op federaal niveau, de regelgevende autoriteit verschuiven van de procureur-generaal naar de minister van Volksgezondheid en Human Services (HHS), dossiers wissen en voorzien in resentencing, en opnieuw investeren in alternatieve gezondheidsgerichte benaderingen. Het wetsvoorstel elimineert ook veel van de levenslange gevolgen van drugsarrestaties en veroordelingen, waaronder de weigering van werkgelegenheid, uitkeringen, immigratiestatus, rijbewijzen en stemrecht.
Wetgeving zou alle drugs decriminaliseren in de Verenigde Staten en daarmee een eind brengen aan de War on Drugs
“Elke 23 seconden wordt iemands leven geruïneerd door simpelweg drugs te bezitten(…)”
“Elke 23 seconden wordt iemands leven geruïneerd door simpelweg drugs te bezitten. Drugsbezit blijft het meest gearresteerde misdrijf in de Verenigde Staten, ondanks het bekende feit dat drugscriminaliteit niets doet om gemeenschappen te helpen, het ruïneert ze. Het scheurt families uit elkaar en veroorzaakt trauma dat generaties lang kan worden gevoeld. De drugsoorlog heeft massale verwoestingen aangericht aan zwarte, Latinx, inheemse en lage-inkomensgemeenschappen en vandaag zeggen we: ‘Genoeg is genoeg!'”, zei Queen Adesuyi in het persbericht, beleidsmanager voor het Office of National Affairs bij de Drug Policy Alliance. “We zullen niet langer worden onderworpen aan een offensief dat uitsluitend is opgezet met het doel om onze gemeenschappen te ‘verstoren’. Dit wetsvoorstel geeft ons een uitweg – een kans om opnieuw te bedenken wat de komende 50 jaar kunnen zijn. Het stelt ons in staat om mensen steun te bieden in plaats van te straffen. En het geeft mensen die schade hebben geleden door deze draconische wetten een kans om vooruit te komen en een schijn van het leven te omarmen dat hen lang is ontzegd.”
“(…)50 jaar terreur doorstaan als gevolg van deze opzettelijke en racistische beleidskeuzes(…)”
“Met de introductie van dit wetsvoorstel hebben we de kans om de pagina over de drugsoorlog om te slaan en vandaag een nieuw hoofdstuk te beginnen – een waarin de systemen die we in dit land hebben, mensen ondersteuning gaan bieden in plaats van straffen, en waar iedereen recht heeft op hetzelfde respect en dezelfde menselijke waardigheid, ongeacht de relatie met drugs”, zei Kassandra Frederique in het persbericht, uitvoerend directeur van de Drug Policy Alliance. “Hoewel het wetsvoorstel zelf geen einde zal maken aan de wereldwijde War on Drugs, stelt het het wel op de hoogte en maakt het een einde aan het belangrijkste excuus dat wetshandhavers hebben om zwarte, Latijns-Amerikaanse, inheemse en lage inkomensmensen lastig te vallen, te bewaken, aan te vallen en zelfs te doden. We hebben misschien 50 jaar terreur doorstaan als gevolg van deze opzettelijke en racistische beleidskeuzes, maar dat betekent niet dat we genoegen moeten nemen met 50 jaar en één dag. Het is nu tijd om hier een einde aan te maken.”
Naast het afschaffen van strafrechtelijke sancties voor drugsbezit op federaal niveau, stimuleert het wetsvoorstel ook staats- en lokale overheden om decriminaliseringsbeleid te voeren door anderszins hun geschiktheid om fondsen te ontvangen in de Byrne- en COPS-subsidieprogramma’s te beperken.
Het wetsvoorstel heeft verder nog een lange weg te gaan en is daarmee dan ook maar zeer de vraag of dit het ooit gaat halen. Maar wie weet.
